زنبورها ترجيحا گرده هاي تازه را مصرف ميكنند

این مقاله در سال 2017 به چاپ رسيده و تحقيقات آن در كشور آمريكا انجام شده است. همانطور كه مي دانيم زنبورهاي عسل شهد و گرده را پس از جمع آوري در كلني مصرف و مازاد آن را ذخيره مي كنند و براي ذخيره سازي گرده به آن كمي شهد يا عسل و ترشحات دهاني اضافه گرده و به صورت نان زنبور يا Bee bread ذخيره مي كنند.اين مسئله بحث برانگيز است كه آيا مدت زمان ذخيره سازي گرده باعث تغيير در خوش خوراكي يا ارزش غذايي گرده ذخيره شده مي گردد.
براي پاسخ به اين سوال در اين آزمايش بررسي شده كه چگونه زنبورهاي عسل در طول جريان گرده،  گرده هاي ذخيره با سن هاي متفاوت را مصرف مي كنند. بدين منظور ميزان ذخيره گرده در سلول هاي مومي و مصرف بعدي آنها به صورت روزانه  در 18 قاب نوزادان در 6 كلني در يك دوره زماني 8 روزه  مورد بررسي قرار گرفت
علي رغم فراواني بيشتر سلولهاي گرده ذخيره شده با سن بالا در قاب هاي نوزادان، زنبورها نشان دادند كه مصرف گرده تازه ذخيره شده را ترجيح مي دهند. گرده هاي ذخيره شده با سن 2 تا 4 روزه بطور قابل توجهي بيشتر مصرف مي شوند ، در حاليكه گرده هاي با سن بالاي هفت روز با نرخ پايين تري مصرف مي شوند.
آزمايش مشابهي نيز در اين خصوص در زنبورهاي داخل قفس در انكوباتور انجام شد كه نتايج مشابهي داشتند. گرده هاي ذخيره شده با سن يك روز تقريبا 3 برابر بيشتر از گرده هاي ذخيره شده با سن 10 روز و 2 برابر گرده هاي ذخيره شده با سن 5 روز مصرف شده بودند. با اينكه ترجيح مصرف گرده هاي تازه ذخيره شده اتفاق افتاده ولي هنوز فوايد رشدي آنها مشخص نگرديده است.

زنبورهاي پرورش يافته در قفس به مدت 7 روز جهت بررسي ارزش غذايي گرده با سنين متفاوت  ذخيره سازي ( 1 و 5 و 10 روزه) انجام گرديد كه نتايج نشان داد در صفاتي شامل: توده بدن، مصرف گرده ذخيره شده، تجمع مواد دفعي در بخش پاياني دستگاه گوارش، ميزان پروتئين در غدد هيپوفارنژيال ( غدد توليد كننده ژل رويال)  تفاوتي نداشته و بر اين اساس پيشنهاد مي شود كه گرده هاي ذخيره شده با سنين متفاوت به لحاظ ارزش غذايي براي زنبوران بالغ تفاوتي ندارند.
اين يافته ها با اين فرضيه كه يك دوره ميكروبي حد واسط براي بلوغ نان گرده مورد نياز است و باعث افزايش خوش خوراكي و ارزش غذايي گرده هاي ذخيره شده مي شود، ناسازگار است.گرده هاي ذخيره شده كه در روزهاي اول ذخيره سازي مصرف نشوند، تجمع پيدا كرده و تمايل براي مصرف انها كاهش مي يابد، اما ارزش غذايي آنها مشابه بوده است.